۱۳۸۸ مرداد ۱۳, سه‌شنبه

او همچنان ایستاده است به درد.....

5 سال گذشت.... 5 سال.... و من در حسرت خنده ی شادمانه اش هر شب یک دقیقه سکوت می کنم.....به امید فردایی تازه برای روح بزرگی که در چمبر دردی سمچ ، تلخ و غم زده لبخند می زند

هیچ نظری موجود نیست: